De Loekemeijermethode is ontwikkeld door een andere kijk op autisme. We zien autisme (en andere diagnoses) niet als een stoornis, maar als een achterstand en stilstand in de emotionele en sociale gehechtheid. Als je een diagnose krijgt, roept dat een beeld op dat er geen ontwikkeling mogelijk is. Stel je voor dat er wel degelijk ontwikkeling mogelijk is? Stel je voor dat de huidige cognitieve behandelmethodes deze ontwikkeling juist belemmeren? Wat is er dan wel nodig?
Alle complexe gedragingen bij autisme zijn te verklaren vanuit een achterstand en stilstand in de gehechtheid, emotionele ontwikkeling, sociale ontwikkeling en fragmentarische informatieverwerking. Dit handboek geeft je alle benodigde kennis en vaardigheden om deze achterstand en stilstand te herkennen, hierbij aan te sluiten en zélf ontwikkeling mogelijk te maken.
Met cognitieve behandelingen en trucjes breng je de gehechtheid niet op gang. Iemand heeft verbinding, sensitiviteit, liefde en nabijheid van de gehechtheidspersonen nodig om zich alsnog veilig te kunnen hechten.
Naarmate iemand verder komt in zijn ontwikkeling, nemen gehechtheidstrauma’s, gedragingen, psychische klachten en kenmerken die worden toegeschreven aan autisme significant af. De emotionele wederzijdsheid, het inlevingsvermogen en zelfregulatie ontwikkelen, waardoor de levenskwaliteit en het welzijn bij autisme aanzienlijk verbeteren.
